Neurosensoryczna terapia taktylna proponuje techniki terapeutyczne, które wpływają na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu. W czasie terapii stosuje się specjalne techniki stymulacji, które pobudzają oraz przygotowują receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno-motorycznych pochodzących z otoczenia.
Terapia taktylna:
- zwiększa świadomość ciała i reguluje zaburzenia skóry w odbiorze wrażeń
- dotykowych
- reguluje reakcje mózgu na informacje pochodzące ze skóry i mięśni
- działa relaksująco i wyciszająco na układ nerwowy
- obniża poziom stresu
Metoda neurosensomotorycznej terapii taktylnej jest skutecznie wykorzystywana zarówno u dzieci, jak i dorosłych podczas pracy z:
- porażeniami mózgowymi
- autyzmem
- lękiem i fobią
- zachowaniami agresywnymi
- opóźnieniami w rozwoju intelektualnym
- nadpobudliwością psychoruchową
- trudnościami w nauce
- zaburzeniami mowy
- zaburzeniami integracji sensorycznej
Stymulacja systemu taktylnego znajduje zastosowanie jako samodzielna terapia bądź jako uzupełnienie innych metod terapeutycznych. Jest to koncepcja wspierająca rozwój osób z różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi czy zaburzeniami procesów integracji sensorycznej. Terapię taktylną można też stosować profilaktycznie, aby zapobiec wystąpieniu nieprawidłowości rozwojowych w przyszłości (m.in. u niemowląt i dzieci należących do tzw. grupy ryzyka okołoporodowego).
Opracowała: Małgorzata Szeszel – Pedagog, logopeda Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Białymstoku